کاشت موی میکروگرافت یک روش پیشرفته کاشت مو است که از پانچ‌های بسیار کوچک برای برداشت فولیکول‌های مو از ناحیه اهداکننده استفاده می‌کند. این فولیکول‌ها سپس در ناحیه طاس یا کم‌پشت سر کاشته می‌شوند.
حداکثر تراکم کاشت مو به تعدادی از عوامل بستگی دارد، از جمله:
- تعداد فولیکول‌های مو در ناحیه اهداکننده: تعداد فولیکول‌های مو در ناحیه اهداکننده محدود است. حداکثر تعداد فولیکول‌هایی که می‌توان در یک جلسه کاشت مو برداشت کرد، حدود 4000 است.
- اندازه ناحیه‌ای که باید کاشته شود: اندازه ناحیه‌ای که باید کاشته شود، بر تعداد فولیکول‌های مورد نیاز برای دستیابی به تراکم مطلوب تأثیر می‌گذارد.
- کیفیت موهای فرد: کیفیت موهای فرد نیز بر تراکم کاشت مو تأثیر می گذارد. افرادی که موهای ضخیم تری دارند می توانند به تراکم بالاتری نسبت به افرادی که موهای نازک تری دارند دست پیدا کنند.
به طور کلی، حداکثر تراکم قابل دستیابی با کاشت موی میکروگرافت حدود 80-100 فولیکول در سانتی متر مربع است. این معادل 2000-2500 تار مو در سانتی متر مربع است.
موارد زیر برخی از مزایای کاشت موی میکروگرافت است:
- اسکارهای کم: از آنجایی که کاشت موی میکروگرافت از پانچ‌های بسیار کوچکی استفاده می‌کند، اسکارهای کمی ایجاد می‌کند.
- ظاهر طبیعی: کاشت موی میکروگرافت می‌تواند ظاهری طبیعی و پرپشت ایجاد کند.
- دوره نقاهت کوتاه: دوره نقاهت کاشت موی میکروگرافت کوتاه است و اکثر افراد می توانند ظرف چند روز به فعالیت های عادی خود بازگردند.
برخی از معایب کاشت موی میکروگرافت عبارتند از:
- هزینه: کاشت موی میکروگرافت می تواند گران تر از سایر روش های کاشت مو باشد.
- زمان: کاشت موی میکروگرافت می تواند یک روش طولانی باشد، به خصوص اگر تعداد زیادی فولیکول نیاز به کاشت باشد.
- تورم و کبودی: ممکن است بعد از کاشت موی میکروگرافت مقداری تورم و کبودی وجود داشته باشد.